نویسنده از کجا شروع می کند؟
پیش از آنکه حتی بتوانید خود را آماده نوشتن کنید باید موضوعی معین، یعنی یک شخصیت و یک ماجرا داشته باشید.
پيدا كردن ايده آنقدر هم كه تصور مي‌كنيد مشكل نيست و تازه اين كه از كجا موضوع را شروع كنيد، چندان اهميتي ندارد. بعضيها ترجيح مي‌دهند با يك شخصيت شروع كنند، حال آن كه برخي ديگر از يك حادثه يا يك مكان آغاز مي‌كنند و عده‌اي هم با يك مكالمه و يا با توصيف يك موقعيت خاص.
اولين گام شما بايد به سوي يافتن فكر باشد. اساس هر داستان يا فيلم ممكن است از هر جايي گرفته شود. «فكر»ها دور و بر شما هستند. هر كه را ملاقات مي‌كنيد و يا از هر مكان كه ديدن مي‌كنيد، شما را به فكر كردن وامي‌دارد. به همين صورت هر فعاليتي كه به آن دست مي‌زنيد و يا هر موقعيتي كه در آن قرار مي گيريد، ممكن است آغاز يك فكر يا يك ايده باشد.
با اين همه ، چندان معمول نيست كه هر فكري فوراً و به طور كامل شما را شديداً تحت تأثير قرار دهد. . بخش مهمي از ايده شما مرهون تراوشات ذهني شماست. بعضي مواقع اقبال با شما يار است و فكر اصلي را بدون كندوكاو زياد در اختيار مي‌گيريد، اما گاه بايد زماني بس طولاني در راه يافتن و پرداخت فكر مورد نظر صرف نماييد.
تمرينات ذيل به شما كمك مي‌كند كه چطور فكر اصلي را به دست آوريد:
1. فهرستي از پنج چيز را كه فكر مي‌كنيد بيش از سايرين دربارة آنها مي‌دانيد، يادداشت كنيد. فهرست شما مي‌تواند شامل خودتان، يك شغل، يك سرگرمي و يا يكي از اعضاي خانواده باشد.
2. مي‌توانيد چيزي از تجربه‌هاي جذاب و يا پرهيجان خود را به ياد بياوريد؟ خود را آماده سازيد تا يكي از تجربيات خود را براي دوستان يا اعضاي خانوادة خود تعريف كنيد. شايد نظريات ديگران سبب شود كه فكرهاي جديدي به ذهن شما برسد. اگر چنين شد فوراً آنها را يادداشت كنيد.
3. به يكي از جالبترين آدمهايي كه تا كنون برخورد كرده‌ايد فكر كنيد. او را براي شخصي ديگر و يا فقط روي كاغذ، توصيف كنيد و توضيح دهيد كه چرا آن شخص براي شما جالب است.
با آنچه كه مي‌دانيد شروع كنيد. احتمالا گاه و بيگاه به شما هم گفته شده كه از تجربيات شخصي خود براي نوشتن استفاده كنيد و يا در محدودة تجربيات خود عمل كنيد. اين به آن معني نيست كه شما نمي‌توانيد از تخيل خود استفاده كنيد. اما بايد توجه داشته باشيد كه آنچه را كه مي‌نويسيد باورپذير باشد. حتي اگر آنچه را كه مي‌نويسيد تخيلي است، باز هم نمي‌توانيد حقايق را بطور كلي ناديده بگيريد.
پیش از آنکه حتی بتوانید خود را آماده نوشتن کنید باید موضوعی معین، یعنی یک شخصیت و یک ماجرا داشته باشید.
پيدا كردن ايده آنقدر هم كه تصور مي‌كنيد مشكل نيست و تازه اين كه از كجا موضوع را شروع كنيد، چندان اهميتي ندارد. بعضيها ترجيح مي‌دهند با يك شخصيت شروع كنند، حال آن كه برخي ديگر از يك حادثه يا يك مكان آغاز مي‌كنند و عده‌اي هم با يك مكالمه و يا با توصيف يك موقعيت خاص.
اولين گام شما بايد به سوي يافتن فكر باشد. اساس هر داستان يا فيلم ممكن است از هر جايي گرفته شود. «فكر»ها دور و بر شما هستند. هر كه را ملاقات مي‌كنيد و يا از هر مكان كه ديدن مي‌كنيد، شما را به فكر كردن وامي‌دارد. به همين صورت هر فعاليتي كه به آن دست مي‌زنيد و يا هر موقعيتي كه در آن قرار مي گيريد، ممكن است آغاز يك فكر يا يك ايده باشد.
با اين همه ، چندان معمول نيست كه هر فكري فوراً و به طور كامل شما را شديداً تحت تأثير قرار دهد. . بخش مهمي از ايده شما مرهون تراوشات ذهني شماست. بعضي مواقع اقبال با شما يار است و فكر اصلي را بدون كندوكاو زياد در اختيار مي‌گيريد، اما گاه بايد زماني بس طولاني در راه يافتن و پرداخت فكر مورد نظر صرف نماييد.
تمرينات ذيل به شما كمك مي‌كند كه چطور فكر اصلي را به دست آوريد:
1. فهرستي از پنج چيز را كه فكر مي‌كنيد بيش از سايرين دربارة آنها مي‌دانيد، يادداشت كنيد. فهرست شما مي‌تواند شامل خودتان، يك شغل، يك سرگرمي و يا يكي از اعضاي خانواده باشد.
2. مي‌توانيد چيزي از تجربه‌هاي جذاب و يا پرهيجان خود را به ياد بياوريد؟ خود را آماده سازيد تا يكي از تجربيات خود را براي دوستان يا اعضاي خانوادة خود تعريف كنيد. شايد نظريات ديگران سبب شود كه فكرهاي جديدي به ذهن شما برسد. اگر چنين شد فوراً آنها را يادداشت كنيد.
3. به يكي از جالبترين آدمهايي كه تا كنون برخورد كرده‌ايد فكر كنيد. او را براي شخصي ديگر و يا فقط روي كاغذ، توصيف كنيد و توضيح دهيد كه چرا آن شخص براي شما جالب است.
با آنچه كه مي‌دانيد شروع كنيد. احتمالا گاه و بيگاه به شما هم گفته شده كه از تجربيات شخصي خود براي نوشتن استفاده كنيد و يا در محدودة تجربيات خود عمل كنيد. اين به آن معني نيست كه شما نمي‌توانيد از تخيل خود استفاده كنيد. اما بايد توجه داشته باشيد كه آنچه را كه مي‌نويسيد باورپذير باشد. حتي اگر آنچه را كه مي‌نويسيد تخيلي است، باز هم نمي‌توانيد حقايق را بطور كلي ناديده بگيريد.
ایده چیست؟
ایده شامل چند جمله است که ماجرای اصلی يك فیلم را در بر دارد. می توان گفت ایده همان چیزی است که پس از دیدن فیلم به عنوان داستان فیلم مي توانيد آن را در چند جمله کوتاه تعریف می کنید.
چگونه یک ایده خوب خلق کنیم؟
ایده هسته اصلي درام يا داستان فيلم است. این یعنی یک ایده باید عناصر مهم و اصلی یک درام را در خود داشته باشد.
عناصر اصلی درام عبارتند از: شخصیت، هدف، مانع.
شخصیت:
همان مرد یا زن یا کودکی است که ماجراها بر او حادث می شود. همان کسی که داستان درباره اوست و ما بخش یا بخش هایی از زندگی و اعمال و افکار او را در داستان به نحوی نشان می دهیم و او را به نام قهرمان یا شخصیت اصلی می شناسیم.
اهمیت حضور شخصیت اصلی یا قهرمان در داستان به قدری زياد است که گاهی می توان گفت اگر آن را از داستان حذف کنیم دیگر داستانی نخواهیم داشت.
هدف:
هدف همان نیاز اصلی و حیاتی قهرمان در يك فيلم است. هدف همان چیزی است که قهرمان را وادار به تلاش و عمل عمل می کند. هدف يا نياز قهرمان همان چيزي است كه قهرمان داستان در مقطعي از زندگي¬اش براي دست يابي به آن تلاش مي كند و همين امر داستان يك فيلم را جذاب مي كند. آیا شما مایلید زندگی معمولی و روزمره يك شخص را ببینید؟ بی شک پاسخ به این سوال منفی است. شما علاقه ای به دیدن از خواب بیدار شدن، غذا خوردن، سر کار رفتن ، برگشتن و دوباره خوابیدن کسی ندارید؛ زيرا جذابيتي ندارد. تنها یک چیز این زندگی معمولي را جذاب می کند: يك هدف خاص.
هدف می تواند از خریدن یک جفت کفش تا نجات دادن جان یک انسان متغیر باشد. اما آنچه مهم است میزان اهمیتی است که هدف برای قهرمان پیدا می کند. رسیدن قهرمان به هدفش زمانی برای ما جذاب و دیدنی است که نرسیدنش به هدف، قهرمان را در مقابل دیدگان ما خرد کند.
مانع:
قهرمان دوست داشتنی ما می خواهد خانه بزرگ و خوبی در یکی از مناطق خوش آب و هوای شهر داشته باشد تابتواند با زن مورد علاقه اش ازدواج کند. بنابراین خانه را پیدا کرده و با پولی که در بانک دارد به سرعت آن را خریده و سپس ازدواج می کند و بعد تمام.
چه داستان بي مزه ای! چرا باید پای دیدن چنین فیلمی بنشینیم. قهرمان بدون هیچ تلاشی و به راحتی به تمام اهدافش می رسد. این شبیه به زندگی کدام یک از ما است؟
براي اينكه فيلم جذابيت داشته باشد؛ بهتر است قهرمان را در مسیری قرار دهیم که با انواع مشکلات و موانع و سختی ها روبرو شود. آنوقت اگر قهرمان بتواند از پس همه آنها بر آید، در ذهن ما می نشیند و این لذت بخش است.
یک فرمول جادویی:
چه مي شود اگر....؟
پاسخ به این سوال آغاز یک داستان است. براي پرداخت ايده به اين شيوه، مراحل زير را طي كنيد:
1- ایده اساسی داستان یعنی مفهوم زیربنایی آن را در قالب یک پیش فرض و پرسش « چه پیش می آید اگر...؟ » بریزید.
2- اطمینان یابید که محتوای پرسش؛
الف) تازه باشد. ب) مناسب و مربوط باشد. ج) ظرفيت های دراماتیک داشته باشد. د) عملی باشد.
3- براي ساختن پیش فرض و سپس پرسش؛
الف) مسئله جالبی بیابید.
ب) زاویه ای خاص را برای نگرش به آن مسئله انتخاب کنید.
ج) این ایده را در چهارچوب یک سوال فرضی قرار دهید.
4- پاسخ اين پرسش فرضي را در قالب چند جمله كه واجد عناصر اصلي دارم( شخصيت، هدف و مانع) هستند بيان كنيد
ایده شامل چند جمله است که ماجرای اصلی يك فیلم را در بر دارد. می توان گفت ایده همان چیزی است که پس از دیدن فیلم به عنوان داستان فیلم مي توانيد آن را در چند جمله کوتاه تعریف می کنید.
چگونه یک ایده خوب خلق کنیم؟
ایده هسته اصلي درام يا داستان فيلم است. این یعنی یک ایده باید عناصر مهم و اصلی یک درام را در خود داشته باشد.
عناصر اصلی درام عبارتند از: شخصیت، هدف، مانع.
شخصیت:
همان مرد یا زن یا کودکی است که ماجراها بر او حادث می شود. همان کسی که داستان درباره اوست و ما بخش یا بخش هایی از زندگی و اعمال و افکار او را در داستان به نحوی نشان می دهیم و او را به نام قهرمان یا شخصیت اصلی می شناسیم.
اهمیت حضور شخصیت اصلی یا قهرمان در داستان به قدری زياد است که گاهی می توان گفت اگر آن را از داستان حذف کنیم دیگر داستانی نخواهیم داشت.
هدف:
هدف همان نیاز اصلی و حیاتی قهرمان در يك فيلم است. هدف همان چیزی است که قهرمان را وادار به تلاش و عمل عمل می کند. هدف يا نياز قهرمان همان چيزي است كه قهرمان داستان در مقطعي از زندگي¬اش براي دست يابي به آن تلاش مي كند و همين امر داستان يك فيلم را جذاب مي كند. آیا شما مایلید زندگی معمولی و روزمره يك شخص را ببینید؟ بی شک پاسخ به این سوال منفی است. شما علاقه ای به دیدن از خواب بیدار شدن، غذا خوردن، سر کار رفتن ، برگشتن و دوباره خوابیدن کسی ندارید؛ زيرا جذابيتي ندارد. تنها یک چیز این زندگی معمولي را جذاب می کند: يك هدف خاص.
هدف می تواند از خریدن یک جفت کفش تا نجات دادن جان یک انسان متغیر باشد. اما آنچه مهم است میزان اهمیتی است که هدف برای قهرمان پیدا می کند. رسیدن قهرمان به هدفش زمانی برای ما جذاب و دیدنی است که نرسیدنش به هدف، قهرمان را در مقابل دیدگان ما خرد کند.
مانع:
قهرمان دوست داشتنی ما می خواهد خانه بزرگ و خوبی در یکی از مناطق خوش آب و هوای شهر داشته باشد تابتواند با زن مورد علاقه اش ازدواج کند. بنابراین خانه را پیدا کرده و با پولی که در بانک دارد به سرعت آن را خریده و سپس ازدواج می کند و بعد تمام.
چه داستان بي مزه ای! چرا باید پای دیدن چنین فیلمی بنشینیم. قهرمان بدون هیچ تلاشی و به راحتی به تمام اهدافش می رسد. این شبیه به زندگی کدام یک از ما است؟
براي اينكه فيلم جذابيت داشته باشد؛ بهتر است قهرمان را در مسیری قرار دهیم که با انواع مشکلات و موانع و سختی ها روبرو شود. آنوقت اگر قهرمان بتواند از پس همه آنها بر آید، در ذهن ما می نشیند و این لذت بخش است.
یک فرمول جادویی:
چه مي شود اگر....؟
پاسخ به این سوال آغاز یک داستان است. براي پرداخت ايده به اين شيوه، مراحل زير را طي كنيد:
1- ایده اساسی داستان یعنی مفهوم زیربنایی آن را در قالب یک پیش فرض و پرسش « چه پیش می آید اگر...؟ » بریزید.
2- اطمینان یابید که محتوای پرسش؛
الف) تازه باشد. ب) مناسب و مربوط باشد. ج) ظرفيت های دراماتیک داشته باشد. د) عملی باشد.
3- براي ساختن پیش فرض و سپس پرسش؛
الف) مسئله جالبی بیابید.
ب) زاویه ای خاص را برای نگرش به آن مسئله انتخاب کنید.
ج) این ایده را در چهارچوب یک سوال فرضی قرار دهید.
4- پاسخ اين پرسش فرضي را در قالب چند جمله كه واجد عناصر اصلي دارم( شخصيت، هدف و مانع) هستند بيان كنيد
به مثال هاي زير توجه كنيد.
1. چه خواهد شد اگر کوسه ای به ساحل بزند و شناگری را ببلعد؟ فیلم آرواره ها.
2. چه خواهد شد اگر زنی شوهر و فرزند خود را ترک کند؟ فیلم کرامر علیه کرامر...
3. چه خواهد شد اگر انساني به یک کرگدن تبدیل می شود؟
1. چه خواهد شد اگر کوسه ای به ساحل بزند و شناگری را ببلعد؟ فیلم آرواره ها.
2. چه خواهد شد اگر زنی شوهر و فرزند خود را ترک کند؟ فیلم کرامر علیه کرامر...
3. چه خواهد شد اگر انساني به یک کرگدن تبدیل می شود؟
نگرش افراد مختلف به یک مسئله خاص هیچ گاه دقیقا همانند نیست. مسئله مطلوب آن است که تخیل شما را برانگیزد و زاویه ی دید مطلوبی را فرا روی شما قرار دهد.
مثال:
معمولاً استفاده از ايده دزدی، خیلی پیش پا افتاده و کلیشه ای است. اما فرض کنید از موضوع دزدی استفاده کنید اما نه یک دزدی واقعی بلکه دزدی ای که نوعی سرپوش باشد! شاید کسی قصد داشته باشد با یک سرقت مصنوعی، بر اختلاسی سرپوش بگذارد یا بخواهد با حمله ای پر سر و صدا به یک کامیون مسلح ، توجه مردم را از سرقت بانک منحرف سازد. یا آن که بخواهد پول های مسروقه مافیا را با پول های داخل کامیون عوض کند...
مثال:
معمولاً استفاده از ايده دزدی، خیلی پیش پا افتاده و کلیشه ای است. اما فرض کنید از موضوع دزدی استفاده کنید اما نه یک دزدی واقعی بلکه دزدی ای که نوعی سرپوش باشد! شاید کسی قصد داشته باشد با یک سرقت مصنوعی، بر اختلاسی سرپوش بگذارد یا بخواهد با حمله ای پر سر و صدا به یک کامیون مسلح ، توجه مردم را از سرقت بانک منحرف سازد. یا آن که بخواهد پول های مسروقه مافیا را با پول های داخل کامیون عوض کند...
نتیجه: یک ایدهْ خوب :
اگر کسی یک کامیون مسلح بانک را بدزدد، فقط برای آن که پول های مسروقه ای را با پول های داخل آن عوض کند چه پیش می آید؟
اگر کسی یک کامیون مسلح بانک را بدزدد، فقط برای آن که پول های مسروقه ای را با پول های داخل آن عوض کند چه پیش می آید؟
به یاد داشته باشید که غالباً ایده های دست اول از مکان ها و مسیرهای غیر عادی به ذهن می رسد. کمدی بسیار بدیع« بی رحم ها» مورد جالبی است.
این فیلم، داستان دو نفر است که زنی را می ربایند. زن چنان شریر است که شوهرش ابدا خواستار آزادی او نیست و از پرداخت پول برای آزادی زن طفره می رود. زن از این کار بسیار عصبانی می شود و به جانبداری از ربایندگانش برمی خیزد.
این فیلم، داستان دو نفر است که زنی را می ربایند. زن چنان شریر است که شوهرش ابدا خواستار آزادی او نیست و از پرداخت پول برای آزادی زن طفره می رود. زن از این کار بسیار عصبانی می شود و به جانبداری از ربایندگانش برمی خیزد.
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط هوشیار
آخرین مطالب
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: